नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे धन रे

नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन रे
भिजवतू माझे सुखावलेल रान र
नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र ||२||
पाने फुले पक्षी वाट पाहत आहेत
पावसाची रे
नाही पाणी कुठे त्यांना
त्यांची कळ कळ
तरी जाण र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र ||२||
उपकार कर बळी राजा वरी
सुखावला तो हि आता
जीवन जगताना आता
त्याला हि कंटाळला
आता
नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र ||२||
झाली जमीन कोळश्या वाणी
पाण्या वाचून ती सुखावली
नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र ||२||
पेरल होते धान मी रात दिस
कष्ट करुनी
नाही उगवले ते वाळून
गेले पाण्या वाचुनी
नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र  ||२||
नको अंत पाहू आता भिजव तू रान र
नको मला काही आता पाऊस फक्त
पाड र
नको पांडुरंगा मला सोन्या चांदीचे
धन र
भीजवतू तू रान माझ
भीजवतू तू रान र ||४||
लेखक_कवी
अजय घाटगे
०९.०७.२०१४